Program Mieszkanie dla Młodych ma wiele obwarowań formalnych, uregulowanych ustawą z dnia
27 września 2013 roku o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania. Jednym z nich jest konieczność zakupu mieszkania na rynku pierwotnym. Oznacza to, że nieruchomość kupowana jest bezpośrednio od inwestora, a nabywca staje się jej pierwszym właścicielem. Analizując pojęcie inwestora budującego i sprzedającego mieszkania lub domy jednorodzinne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dochodzimy do wniosku, że aby otrzymać wsparcie państwa nie musimy kupować wyłącznie od dewelopera. Potwierdzają to zapisy przytoczonej wyżej ustawy (art. 3).
Zastanówmy się zatem, od kogo można kupić mieszkanie, aby otrzymać wsparcie w ramach programu MdM, po spełnieniu pozostałych warunków do tego uprawniających? Podmiotów sprzedających mieszkania i domy jednorodzinne na rynku pierwotnym jest wiele, jednak nie od wszystkich z nich możemy kupić mieszkanie, jeśli chcemy otrzymać dofinansowanie wkładu własnego przy zaciąganym na ten cel kredycie hipotecznym.
Podstawowym podmiotem, spełniającym warunki z definicji, jest deweloper. Działalność deweloperów, w tym ich obowiązki wobec kupujących, reguluje ustawa z dnia 16 września 2011 roku o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego. Zgodnie z definicją ustawową, deweloperem jest przedsiębiorca, w rozumieniu kodeksu cywilnego, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i na podstawie umowy deweloperskiej zobowiązuje się do przeniesienia prawa własności lokalu lub domu na nabywcę.
Deweloperem nie jest zatem osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej. Może się jednak zdarzyć, że taka osoba będzie sprzedawać wybudowaną przez siebie nieruchomość, chociaż nie jest deweloperem w rozumieniu ustawy. Jak to wygląda w praktyce? Otóż osoba taka kupuje pojedyncze działki, buduje na nich domy jako osoba prywatna, rzekomo na własny użytek, a następnie rozmyśla się i sprzedaje wybudowany właśnie dom.
Oprócz dewelopera, mamy możliwość zakupu mieszkania lub domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, ponieważ zgodnie z zapisami ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze, spółdzielnia mieszkaniowa stanowi dobrowolne zrzeszenie nieograniczonej liczby osób, które w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą.
W ramach programu MdM nie sfinansujemy wkładu budowlanego w spółdzielni mieszkaniowej, wnoszonego w celu uzyskania prawa własności lokalu w tej spółdzielni. Wniesienie wkładu budowlanego nie znalazło się wśród czynności powodujących możliwość nabycia mieszkania w ramach programu. Ma ono na celu zawarcie ze spółdzielnią, po wybudowaniu lokalu, umowy ustanawiającej odrębną własność lokalu.
Podobnie, nie sfinansujemy w ten sposób wykupu mieszkania od TBS – warunkiem udziału w programie jest zaciągnięcie na zakup mieszkania kredytu w instytucji kredytującej, a ta go nam udzieli wyłącznie na zakup mieszkania, a nie na jego wykup od TBS. Identycznie wygląda sprawa w przypadku wykupu mieszkania zakładowego.
Zgodnie z interpretacją Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju, skorzystać z pomocy państwa w ramach programu Mieszkanie dla Młodych mogą również osoby, które adaptowały na mieszkalny lokal, który do tej pory takim nie był – np. strych czy poddasze nieużytkowe. Wynika to z szerokiej interpretacji użytego w ustawie o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi sformułowania „nowowybudowanych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych”. Zapis ten należy interpretować jako dotyczący mieszkania nowopowstałego, bez względu na to czy była to budowa, rozbudowa czy adaptacja. W wyniku tak przeprowadzonych prac budowlanych powstaje bowiem samodzielny lokal mieszkalny, który zostanie zasiedlony po raz pierwszy.