Skutkiem przyjęcia przez rząd ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez ludzi młodych, nastąpiły zmiany w zwrocie podatku VAT za materiały budowlane.
Osoby fizyczne, które poniosły wydatki na zakup materiałów budowlanych przed 1 stycznia 2014 r., będą mogły ubiegać się o zwrot części wydatków poniesionych po 31 grudnia 2013 r. na dotychczasowych zasadach. Ustawa stanowi, że zwrot części tych wydatków (udokumentowanych fakturą) następuje na podstawie złożonego wniosku, przy czym, jeżeli były one poniesione:
1) od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. – wniosek składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2014 r.,
2) od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. – wniosek składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2015 r.,
3) od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. – wniosek składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2016 r.,
4) od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. – wniosek składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2017 r.,
5) od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. – wniosek składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2018 r.
Ustawa przewiduje, że jeżeli wniosek o zwrot VAT składany jest po raz pierwszy po 31 grudnia 2013 r., to limity kwoty zwrotu obliczone zostają zgodnie z art. 3 ust. 5 i 6 ustawy z 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Limity te mają dotyczyć okresów liczonych od dnia złożenia wniosku do dnia 31 grudnia 2018 r. Do spraw związanych ze zwrotem podatku VAT, które zostały wszczęte i nie zakończone, stosuje się przepisy obowiązujące dotychczas.
Osoba fizyczna, która dokonała zakupu wydatków na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, jeżeli wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych (budowa domu jednorodzinnego, nadbudowa lub rozbudowa budynku mieszkalnego lub jego części). Ponadto budowa ta musiała być realizowana na podstawie pozwolenia na budowę które wydane zostało po 1 stycznia 2014 r. – przy czym powierzchnia lokalu mieszkalnego nie może przekraczać 75 m2 (85 m2 – w przypadku wychowywania co najmniej trójki dzieci), a domu jednorodzinnego 100 m2 (110 m2 – w przypadku wychowywania co najmniej trójki dzieci). Co więcej, osoba fizyczna, do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę, nie może mieć ukończonych 36 lat. Istotnym ograniczeniem jest także fakt, że osoba ta do dnia złożenia dokumentów nie może, być właścicielem budynku mieszkalnego lub jednorodzinnego, posiadać własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu i być właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby przynajmniej jeden lokal mieszkalny.
Limit zwrotu VAT za materiały budowlane obowiązuje przez 5 lat od dnia złożenia pierwszego wniosku (licząc od dnia obowiązywania przepisów ustawy, czyli 1 stycznia 2006 r.). Jeśli więc został on złożony dnia 31 lipca 2007 r., to okres kończy się 1 sierpnia 2012 r. Wniosek złożony po tej dacie, rozpoczyna nowy pięcioletni okres. W każdym kolejnym wniosku musimy uwzględnić uprzednio zwrócone kwoty podatku VAT. Co kwartał zmieniać się ma cena za m2, co powodować będzie wyliczanie nowych limitów. Gdy rośnie cena metra kwadratowego, waloryzacji podlega także kwota limitu. Oczywiście, gdy cena ta spadnie, limit również ulegnie obniżeniu.
Podsumowując, zawężone zostały zarówno kryteria podmiotowe, jak i przedmiotowe. Warto dodać, że pierwotnie zakładano zupełną rezygnację z systemu zwrotu podatku VAT w programie Mieszkanie dla Młodych, jednak po fali krytyki ostatecznie odstąpiono od tego pomysłu.